Με αφορμή τον εορτασμό της φετινής Ανάστασης που πλησιάζει, ας
ανοίξουμε τις πόρτες της καρδιάς μας στης γης τους θλιμμένους...
Ιακωβίδης, "η κοιμισμένη ανθοπώλης,η προσφυγοπούλα"[1900]
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Την
πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Αμήν!
Καλή ανάσταση
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση και σε σένα Κυρ Γιάννη. Και σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τον φίλο μας τον Γιάννη! Να υποθέσω ότι ήρθε ο γιος ο φοιτητής, ε; Να μου φιλήσεις τη Μαρία σου Γιάννη. Καλή Ανάσταση και σε σας φίλοι μου και σε όλο τον κόσμο. Θα τα ξαναπούμε σε μια εβδομάδα...
ΑπάντησηΔιαγραφή